fot. Danuta Matloch, źródło: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Adam Zagajewski, ur. 1945, poeta, prozaik, eseista, laureat wielu prestiżowych nagród literackich, m.in. Neustadt (2004) i „Zhongkun” (2014), tłumaczony na wiele języków. Debiutował w 1967 roku na łamach „Życia Literackiego” wierszem „Muzyka”. Publikował w „Odrze” i „Twórczości”. Współtworzył grupę poetycką „Teraz” a także manifest niezależnego ruchu literackiego Nowa Fala („Świat nie – przedstawiony” wraz z Julianem Kornhauserem). Uczestniczył w tworzeniu pisma literacko – społecznego „Zapis”. Od roku 1982 mieszkał w Paryżu, gdzie współtworzył „Zeszyty Literackie”. W roku 2002 wrócił do Polski. Jest autorem powieści „Słuch absolutny” (1979) i „Cienka kreska” (1983), zbiorów esejów „Solidarność i samotność” (1986), „Dwa miasta” (1991), „W cudzym pięknie” (1998), „Obrona żarliwości (2002), „Poeta rozmawia z filozofem” (2007), „Lekka przesada” (2011) oraz tomów wierszy:

• Komunikat, Kraków: WL, 1972.
• Sklepy mięsne, Kraków: WL, 1975.
• List. Oda do wielości, Paryż: Instytut Literacki, 1983.
• Jechać do Lwowa, Londyn: Aneks, 1985.
• Płótno, Paryż: Zeszyty Literackie, 1990.
• Ziemia ognista, Poznań: a5, 1994.
• Trzej aniołowie, Three Angels, Kraków: WL, 1998.
• Pragnienie, Kraków: a5, 1999.
• Powrót, Kraków: a5, 2003.
• Anteny, Kraków: a5, 2005.
• Niewidzialna ręka, Kraków: Znak, 2009
• Wiersze wybrane, Kraków: a5, 2010.
• Asymetria, Kraków: a5, 2014