Niespełna miesiąc temu Gustaffson został uhonorowany Międzynarodową Nagrodą Literacką im. Zbigniewa Herberta. O patronie Nagrody mówił wtedy: „Był moim przyjacielem i poetą, którego podziwiałem, czuję się więc wzruszony i zaszczycony, otrzymując nagrodę jego imienia. Myślę, że w ten sposób dawne więzi między literaturą polską i szwedzką zostaną przypomniane i odnowione”.
Przewodniczący Jury, Michael Krüger uzasadniał wybór: „Wiele spośród wierszy Larsa Gustafssona należy do najlepszych, jakie napisano w Europie. Jego poezja to zaskakujące połączenie przejrzystości, prostoty i tajemnicy. Jako myśliciel, Gustafsson związany jest z filozofią języka, pragmatyzmem, racjonalną tradycja Oświecenia; z drugiej strony jednak pozostawia zawsze miejsce na głębszą, bardziej złożoną wizję rzeczywistości i wyobraźni”.

Urodzony w roku 1936, Gustafsson był absolwentem filozofii i wieloletnim jej wykładowcą, twórcą zaangażowanym społecznie, blogerem i obrońcą przyrody, autorem kilkudziesięciu tomów poezji, prozy i esejów, jednym z najbardziej znanych na świecie szwedzkich pisarzy. Był pisarzem budzącym od lat żywe zainteresowanie, zarówno z powodu wybitności swego dzieła, jak i wypowiedzi na tematy polityczne.
Najobszerniejszą prezentację poezji Larsa Gustafssona w języku polskim stanowi tom „Dziwne drobne przedmioty” w przekładach Zbigniewa Kruszyńskiego, opublikowany przez Wydawnictwo Znak w roku 2012. Nakładem „Czytelnika” ukazały się natomiast powieści szwedzkiego pisarza – „Wełna” (1997), „Święto rodzinne” (1981) oraz „Śmierć pszczelarza” (1982), które przełożył Zygmunt Łanowski.

Międzynarodowa Nagroda Literacka im. Zbigniewa Herberta to wyróżnienie na polu literatury światowej – przede wszystkim w dziedzinie poezji. Przyznawana jest od 2013 roku za wybitne dokonania artystyczne i intelektualne nawiązujące do idei, które przyświecały twórczości Zbigniewa Herberta.