Opublikował cztery tomy wierszy (w języku polskim ukazały się „Piosenki dla martwego koguta” oraz „Egzotyczne ptaki i rośliny”). Na Ukrainie dużym powodzeniem cieszy się jego twórczość prozatorska, zapoczątkowana powieścią „Rekreacje”. Następnie ukazały się: „Moscoviada. Powieść grozy”, „Perwersja”, „Dwanaście kręgów”, „Tajemnica” oraz „Leksykon miast intymnych”. Jego najnowsza, opublikowana w 2015 roku książka nosi tytuł „Tutaj spoczywa Fantomas”. Andruchowycz jest także autorem zbiorów esejów: „Erz-herz-perc” i „Diabeł tkwi w serze” oraz napisanej wraz z Andrzejem Stasiukiem książki „Moja Europa. Dwa eseje o Europie zwanej Środkową”.
Jego twórczość jest przekładana na kilkanaście języków, w tym m.in. na angielski, niemiecki, francuski, włoski czy polski. Sam tłumaczył na ukraiński wiersze Rilkego, Mandelsztama i Pasternaka oraz opowiadania Brunona Schulza. Jest współtwórcą (obok Wiktora Neboraka i Ołeksandra Irwańca) grupy poetyckiej Bu-Ba-Bu (Burleska-Bałagan-Bufonada, 1985), która zdobyła popularność swoimi występami z pogranicza performance’u. Laureat licznych nagród, m.in. Nagrody Herdera, Nagrody Wolności im. Ericha-Marii Remarque’a, Nagrody Lipskich Targów Książki dla Europejskiego Porozumienia, Nagrody im. Hanny Arendt czy wrocławskiej Nagrody Angelus.

Autor m.in. tomów poetyckich „For the Sleepwalkers” (1981), „Wild Gratitude” (1986), „The Night Parade” (1989), „Earthly Measures” (1994), „On Love” (1998), „Lay Back the Darkness” (2003), bestsellerowego eseju o poezji „How to Read a Poem and Fall in Love with Poetry” (1999) oraz poematu “Gabriel” (2014). Wyróżniony m.in. prestiżowym MacArthur Fellowship oraz Nagrodą Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. Publikuje regularnie w „The American Poetry Review”, „The New York Times Book Review” i „The New York Review of Books”. Od 2003 roku przewodniczy nowojorskiej Fundacji Johna Simona Guggenheima.
W języku polskim ukazały się w przekładzie Mai Wodeckiej dwa wybory jego wierszy, „Dzika wdzięczność” (2003) i „Pieśń Trubadura” (2015).

Absolwent filozofii na Freie Universität w Berlinie. Wkrótce po studiach związał się z rynkiem książki, pracując, przez ponad cztery dekady, w znakomitym wydawnictwie Carl Hanser Verlag, gdzie w latach 1985–2013 pełnił funkcję dyrektora naczelnego tegoż wydawnictwa.
Debiutował w 1976 roku tomem „Reginapoly”. Jest autorem zbiorów poetyckich, powieści, opowiadań i esejów. W przekładach na język angielski można przeczytać m.in. wybory wierszy „At Night Beneath Trees – Selected Poems”, w języku polskim zaś – powieść „Wiolonczelistka” oraz tom „Pejzaż z drzewem” w wyborze i tłumaczeniu Andrzeja Kopackiego. „Wiersze Michaela Krügera są delikatne, cechuje je urocza i bezwzględna, chciałoby się powiedzieć bezkompromisowa nieoficjalność. Zrobione są nie ze stali i nie z marmuru, tylko z jedwabiu. To są głosy, komentarze pisane na mankiecie świata” – pisał Adam Zagajewski. Michael Krüger jest laureatem licznych nagród i wyróżnień, m.in. Nagrody Fundacji Kultury Polskiej, doceniających zarówno rolę, jaką spełnia w przybliżaniu niemieckim czytelnikom współczesnej literatury światowej jak i cały dorobek literacki.
Od ponad 30 lat jest redaktorem literackiego pisma „Akzente”, ostatnio zaś mianowany Prezesem Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium.

Debiutował w 1991 r. tomem poetyckim „A świadkiem śnieg”. Autor zbiorów: „Kołysanka dla ojca”, „Mój dom przestały nawiedzać duchy”, „Coś mnie zmartwiło, ale zapomniałem”, eseistycznego dziennika – przewodnika po Wiecznym Mieście „ Rzymska komedia”(2011), zbioru opowiadań „Dolce Vita” (2012) oraz książkę – reportaż z Lampedusy „Wielki przypływ” (2015). W 2009 r. nagrodzony Premio Nazionale per la Traduzione, najwyższą włoską nagrodą dla tłumaczy, w 2010 roku Nagrodą Literacką miasta Warszawy za tom „Zbite szklanki”. Tłumaczył między innymi Dantego, Petrarkę, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego, Ungarettiego i Pasoliniego.
W latach 2006-2012 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Polskiego w Rzymie. W 2008 r. zorganizował w Sienie trzydniowy Festiwal Zbigniewa Herberta, podczas którego odsłonięto specjalną tablicą upamiętniającą pobyt Poety w tym mieście.

Wykładowca na Universidad Complutense w Madrycie oraz na Universitá Dante Alighieri we Florencji. Specjalizuje się we współczesnej literaturze europejskiej. Stale współpracuje z licznymi pismami (m.in. madrycką „Revista de Libros” czy dodatkiem literackim dziennika „ABC”), publikując eseje i recenzje, a także rozmowy z takimi pisarzami jak Christopher Fry, Margaret Atwood, Claudio Magris czy Amos Oz. Jest redaktorką serii eseistycznej i poetyckiej w wydawnictwie Huerga & Fierro.
Na język hiszpański przekłada autorów włoskich (jak Leonardo Sciascia czy Valerio Magrelli) i francuskich (Francis Ponge, Philippe Jaccottet). Opublikowała m.in. książki eseistyczne i krytycznoliterackie „Una infancia de escritor”; „Don Quijote en los Cárpatos”, „Por las fronteras de Europa. Narrativa de los siglos XX y XXI” oraz „De lo maravilloso y lo real”.

Opublikował książki „Ciemne źródło. Esej o cierpieniu w twórczości Zbigniewa Herberta” (wydanie drugie: 2008), „Przepustka z piekła. 44 szkice o literaturze i przygodach duszy” (2010) oraz pracę „Miłosz. Biografia” (2011), za którą otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, Nagrodę im. Kazimierza Wyki oraz Nagrodę Nike Czytelników „Gazety Wyborczej”. Członek redakcji „Tygodnika Powszechnego”.