Rovigo: portret na pożegnanie / esej Mateusza Wernera
W Rovigo prawie zupełnie znika ironia, sławna Herbertowska ironia. Pozostaje [...]
Herbert – poeta metafizyczny / esej Marty Wyki
Ludzkie doświadczenie zaczyna się tam, gdzie historii nie ma, albo [...]
Uśmiech Sfinksa / esej Juliana Kornhausera
Burzę poeta rozumie – jak się domyślam – jako własne [...]
Rok 1983: głos poety / esej Mariana Stali
Jaki jest sens bycia poetą w Polsce roku 1983? Kim [...]
Herbert – linia wierności / esej Tomasza Burka
Herbert nigdy nie przerwał dialogu ze zmarłymi. Przeczuł, że amnezja [...]
Między historią i Arkadią wyobraźni / esej Jana Józefa Lipskiego
Herbert jest bodajże jedynym w Polsce poetą spośród swych rówieśników [...]
Uprawa filozofii / esej Karla Dedeciusa
Zbigniew Herbert w poszukiwaniu tożsamości W walce rzeczy i idei [...]
Między cierpieniem a formą / esej Ryszarda Przybylskiego
Książka filozofa to wiele pchnięć szpadą polemiki. Pchnięcia te są [...]
Tradycja, ironia i głębsze znaczenie / esej Jana Błońskiego
Powołując do istnienia Pana Cogito, Herbert może jawniej zmierzyć się [...]
O czym myśli Pan Cogito / esej Stanisława Barańczaka
Kim jest Pan Cogito? Człowiekiem na wskroś współczesnym, który za [...]