28 listopada 2014 / wieczór filmowo-poetycki „Pan Cogito okiem kamery”

8 kwietnia 2014 Fundacja im. Zbigniewa Herberta ogłosiła drugą edycję konkursu „Pan Cogito okiem kamery”. To przedsięwzięcie, realizowane w ramach kampanii społecznej „Pan Cogito”, skierowane było do studentów szkół wyższych oraz absolwentów tych kierunków przed debiutem pełnometrażowym. Zadanie uczestników konkursu polegało na nadesłaniu scenariusza filmu krótkometrażowego inspirowanego wierszami Zbigniewa Herberta, których bohaterem jest Pan Cogito.

16 czerwca 2014 odbyło się posiedzenie Jury konkursu „Pan Cogito okiem kamery” i ogłoszenie wyników. Jury w składzie: Krzysztof Zanussi (przewodniczący), Andrzej Franaszek (krytyk literacki, redaktor „Tygodnika Powszechnego”) i Krzysztof Kwiatkowski (krytyk filmowy, redaktor tygodnika „Wprost”) oceniło 32 prace i przyznało następujące nagrody: I nagrodę (ex aequo) w wysokości 8.000 zł za pracę „Prometeusz” dla Piotra Paligi, I nagroda (ex aequo) w wysokości 8.000 zł za pracę „Wawrzyniec” dla Piotra Kobzdeja. Wyróżnienia w wysokości 5.000 zł przyznano Natalii Ossowskiej za pracę „U wrót doliny” i Maurycemu Chełmińskiemu za pracę „Świt”.

28 listopada 2014 w Kinie Czary w Warszawie odbył się pokaz filmów zrealizowanych w oparciu o scenariusze nagrodzone w drugiej edycji konkursu. Widzowie mogli obejrzeć premierę krótkometrażowych filmów zrealizowanych w ramach konkursu: „Wawrzyniec” (scen. i reż. Piotra Kobzdeja) inspirowany wierszem Pan Cogito myśli o powrocie do rodzinnego miasta; „Prometeusz” (scen. Piotr Paliga, reż. Piotr Nalazek) na podstawie wiersza Pan Cogito obserwuje zmarłego przyjaciela, „U wrót doliny” (scen. i reż. Natalia Ossowska) także zainspirowany wierszem Pan Cogito obserwuje zmarłego przyjaciela oraz „Świt” (scen. i reż. Maurycy Chełmiński) na podstawie wiersza Pan Cogito a pop. Pokaz połączony był z dyskusją, w której wzięli udział twórcy filmów, moderowali zaś członkowie jury – Andrzej Franaszek, oraz Krzysztof Kwiatkowski. Wspólnie zastanawiano się, na ile możliwe jest współbrzmienie twórczości Zbigniewa Herberta ze współczesnością, w jaki sposób, i czy w ogóle można przełożyć poezję na obraz, ale też gdzie przebiega granica ukazywania w dziele sztuki cierpienia czy posłużenia się historią konkretnego, ukazanego na ekranie człowieka. Wiersze Zbigniewa Herberta, które stały się punktem wyjścia dla nagrodzonych prac interpretowała Anna Próchniak, znakomita aktorka młodego pokolenia („Bez wstydu”, „Miasto 44”).