Lidija Dimkovska (ur. 1971 w Skopje) – macedońska poetka, eseistka i tłumaczka
Urodzona w Skopje w Macedonii, absolwentka komparatystyki tamtejszego Uniwersytetu, obroniła następnie pracę doktorską z literatury rumuńskiej na Uniwersytecie w Bukareszcie. Obecnie mieszka w Lubljanie w Słowenii, pracując jako tłumaczka, krytyczka oraz redaktorka internetowego – ukazującego się w języku macedońskim i angielskim – pisma literackiego: www.blesok.com.mk
Jej wiersze tłumaczone były na ponad 20 języków. Opublikowała kilka tomów poetyckich, od debiutanckiego zbioru „Rożbi od Istok” (wraz z Borisem Czavkoskim), poprzez m.in. „Nobel protiv Nobel” po wydany w roku 2012 „pH nutralna za żivotot i smrtta”. Debiut powieściowy Dimkovskiej, „Skriena kamera”, został uznany przez Stowarzyszenie Pisarzy Macedońskich za najlepszą książkę roku 2004.
Dimkovska przekłada literaturę rumuńską, słoweńską i macedońską. Jest laureatką niemieckiej Nagrody Huberta Burdy dla poetów z Europy Środkowej i Wschodniej (2009) oraz Międzynarodowej Literackiej Nagrody „Tudor Agrezi” w Rumunii (2012).
Edward Hirsch (ur. 1950) – amerykański poeta, eseista i krytyk literacki
Autor m.in. tomów poetyckich „For the Sleepwalkers” (1981), „Wild Gratitude” (1986), „The Night Parade” (1989), „Earthly Measures” (1994), „On Love” (1998), „Lay Back the Darkness” (2003), a także bestsellerowego eseju o poezji „How to Read a Poem and Fall in Love with Poetry” (1999). Wyróżniony m.in. prestiżowym MacArthur Fellowship oraz Nagrodą Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. Publikuje regularnie w „The American Poetry Review”, „The New York Times Book Review” i „The New York Review of Books”, od 2003 r. jest szefem nowojorskiej Fundacji Johna Simona Guggenheima.
W języku polskim ukazał się wybór jego wierszy „Dzika wdzięczność” w przekładzie Mai Wodeckiej. Był też gościem krakowskiego Festiwalu Czesława Miłosza w 2011 r.
Michael Krüger (ur. 1943) – niemiecki poeta, prozaik, tłumacz, krytyk literacki i wydawca
Absolwent filozofii na Freie Universität w Berlinie, wkrótce po studiach związał się z rynkiem książki, przez ponad cztery dekady pracując w znakomitym wydawnictwie Carl Hanser Verlag, zaś w latach 1985–2013 pełniąc funkcję dyrektora naczelnego. Od ponad 30 lat jest także redaktorem literackiego pisma „Akzente”.
Krüger jest autorem zbiorów poetyckich, powieści, opowiadań i esejów. Debiutował w 1976 roku tomem „Reginapoly”, w przekładach na język angielski można przeczytać m.in. jego ostatnio opublikowane wybory wierszy „At Night beneath Trees – Selected Poems” oraz „Das Elfte Gebot”. W języku polskim – powieść „Wiolonczelistka” oraz tom „Pejzaż z drzewem” w wyborze i tłumaczeniu Andrzeja Kopackiego. „Wiersze Michaela Krügera są delikatne, cechuje je urocza i bezwzględna, chciałoby się powiedzieć bezkompromisowa nieoficjalność. Zrobione są nie ze stali i nie z marmuru, tylko z jedwabiu. To są głosy, komentarze pisane na mankiecie świata” – pisał Adam Zagajewski. Michael Krüger otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia, mające uhonorować zarówno jego osiągnięcia literackie, jak rolę, jaką spełnia w przybliżaniu niemieckim czytelnikom współczesnej literatury światowej.
Mieszka w Monachium.
Jarosław Mikołajewski (ur. 1960) – polski poeta, eseista, tłumacz, autor książek dla dzieci
Debiutował w 1991 r. tomem poetyckim „A świadkiem śnieg”, jego następne zbiory to m.in.: „Kołysanka dla ojca”, „Mój dom przestały nawiedzać duchy”, „Coś mnie zmartwiło, ale zapomniałem”. Za tom „Zbite szklanki” (2010) otrzymał Nagrodę Literacką m. st. Warszawy. Ostatnio wydał „Rzymską komedię” (2011), eseistyczny dziennik-przewodnik po Wiecznym Mieście oraz zbiór opowiadań „Dolce vita” (2012).
Tłumaczył między innymi Dantego, Petrarkę, Michała Anioła, Leopardiego, Montalego, Ungarettiego i Pasoliniego, w 2009 r. nagrodzony został Premio Nazionale per la Traduzione, najwyższą włoską nagrodą dla tłumaczy.
W latach 2006-2012 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Rzymie. W 2008 r. zorganizował w Sienie trzydniowy Festiwal Zbigniewa Herberta, m.in. doprowadzając do upamiętnienia specjalną tablicą pobytu Poety w tym mieście.
Mercedes Monmany (ur. 1957) – hiszpańska tłumaczka, badaczka literatury, redaktorka, jurorka licznych nagród literackich
Urodzona w Barcelonie, jako krytyczka specjalizuje się we współczesnej literaturze europejskiej. Stale współpracuje z licznymi pismami (m.in. madrycką “Revista de Libros” czy dodatkiem literackim dziennika „ABC”), publikując eseje i recenzje, a także rozmowy z takimi pisarzami jak Christopher Fry, Margaret Atwood, Claudio Magris czy Amos Oz. Jest redaktorką serii eseistycznej i poetyckiej w wydawnictwie Huerga & Fierro.
Na język hiszpański przekłada autorów włoskich (jak Leonardo Sciascia czy Valerio Magrelli) i francuskich (Francis Ponge, Philippe Jaccottet). Opublikowała m.in. książki eseistyczne i krytycznoliterackie “Una infancia de escritor”; “Don Quijote en los Cárpatos”, “Por las fronteras de Europa. Narrativa de los siglos XX y XXI” oraz “De lo maravilloso y lo real”.
Agneta Pleijel (ur. 1940) – szwedzka powieściopisarka, dramatopisarka, poetka, eseistka
Przez wiele lat pracowała jako krytyk literacki, wykładała creative writing na sztokholmskim University College Dramatic Institute, w latach 1988-1990 pełniła funkcję prezesa szwedzkiego PEN Clubu. Zajmuje się również tłumaczeniem poezji, w 1985 r., razem z Maciejem Zarembą, przełożyła na szwedzki „Raport z oblężonego Miasta” Zbigniewa Herberta. W Polsce ukazał się wybór jej wierszy „Anioły ze snu” (1995) w przekładzie Leszka Engelkinga, a także powieści „Kto zważa na wiatr” (1999, przekł. Halina Thylwe), „Zima w Sztokholmie” (2000, przeł. Grażyna Wąsowicz-Ludvigsson) oraz „Lord Nevermore” (2003, przeł. Iwona Jędrzejewska), dla której inspiracją była trudna przyjaźń Stanisława Ignacego Witkiewicza i Bronisława Malinowskiego.
Tomas Venclova (ur. 1937) – litewski eseista, poeta, tłumacz i historyk literatury
Jako uczestnik ruchu dysydenckiego i niezależnego życia literackiego, w 1977 r. utracił obywatelstwo ZSRR i został zmuszony do emigracji. Od roku 1980 związany z Yale University, gdzie jest obecnie profesorem języków słowiańskich i literatury. Wieloletni przyjaciel Josifa Brodskiego i Czesława Miłosza, z którymi współtworzył słynny poetycki, rosyjsko-polsko-litewski triumwirat. W języku polskim ukazały się m.in. zbiory jego esejów „Niezniszczalny rytm”, „Opisać Wilno”, „Z dzienników podróży” oraz „Powroty do Litwy” (swoisty dialog z Czesławem Miłoszem – obejmujący listy, eseje, wiersze, tłumaczenia), monografia „Aleksander Wat: obrazoburca” a także tom wierszy „Rozmowa w zimie”.
Tłumaczył na język litewski wiersze T. S. Eliota, W. H. Audena, Charlesa Baudelaire’a, Saint – John Perse’a, Borysa Pasternaka, Anny Achmatowej, Josifa Brodskiego, a także Cypriana Kamila Norwida, Czesława Miłosza, Zbigniewa Herberta i Wisławy Szymborskiej.
Sekretarz jury:
Andrzej Franaszek (ur. 1971) – krytyk literacki, eseista
Opublikował książki „Ciemne źródło. Esej o cierpieniu w twórczości Zbigniewa Herberta” (wydanie drugie: 2008), „Przepustka z piekła. 44 szkice o literaturze i przygodach duszy” (2010) oraz pracę „Miłosz. Biografia” (2011), za którą otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, Nagrodę im. Kazimierza Wyki oraz Nagrodę Nike Czytelników „Gazety Wyborczej”. Członek redakcji „Tygodnika Powszechnego”.