Jurij Andruchowycz

Jurij Andruchowycz (ur. 1960) – ukraiński poeta, prozaik, piosenkarz, eseista i tłumacz

Opublikował pięć tomów wierszy, z których w języku polskim ukazały się „Piosenki dla martwego koguta” (2005), oraz „Egzotyczne ptaki i rośliny” (2007).

Na Ukrainie dużym powodzeniem cieszy się jego twórczość prozatorska, zapoczątkowana powieścią „Rekreacje” (1992, wydanie polskie 1994) . Kolejne powieści Andruchowycza zostały wydane również po polsku przez Wydawnictwo Czarne : „Moscoviada. Powieść grozy” (wyd. II, 2004), „Perwersja” (2003), „Dwanaście kręgów” (2008), „Tajemnica”(2007) oraz „Leksykon miast intymnych” (2011). Jego najnowsza, opublikowana na Ukrainie w 2018 powieść nosi tytuł „Kochankowie Justycji”.

Andruchowycz jest także autorem zbiorów esejów, m.in: „Erz-herz-perc” (1996), „Diabeł tkwi w serze” (2007), oraz napisanej wraz z Andrzejem Stasiukiem książki „Moja Europa. Dwa eseje o Europie zwanej Środkową” (2000).

Jego twórczość jest przekładana na kilkanaście języków, w tym m.in. na angielski, niemiecki, francuski, włoski czy polski. Sam tłumaczył na ukraiński wiersze Rilkego, Mandelsztama, Pasternaka, amerykańskich poetów Beat Generation, oraz opowiadania Brunona Schulza.

Jest współtwórcą (obok Wiktora Neboraka i Ołeksandra Irwańca) grupy poetyckiej Bu-Ba-Bu (Burleska-Bałagan-Bufonada, 1985), która zdobyła popularność swoimi występami z pogranicza performance’u. Laureat licznych nagród, m.in. Nagrody Herdera (2001), Nagrody Pokoju im. Ericha-Marii Remarque’a (2005), Nagrody Lipskich Targów Książki dla Europejskiego Porozumienia (2006), Nagrody Europy Środkowej „Angelus” (2006), Nagrody im. Hanny Arendt (2014), oraz Nagrody Vilencia (2017).

 

Edward Hirsch

Edward Hirsch (ur. 1950) – amerykański poeta, eseista i krytyk literacki

Wyróżniony prestiżowymi MacArthur Fellowship i Guggenheim Fellowship oraz Nagrodą Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury, Edward Hirsch jest autorem poematu “Gabriel: A Poem” (2014) oraz wyboru wierszy “The Living Fire: New and Selected Poems” (2010), który ukazał się w Polsce pod tytułem “Pieśń trubadura” w 2015 roku. Opublikował tomy poetyckie “For the Sleepwalkers” (1981), “Wild Gratitude” (1986, nagrodzony National Book Critics Circle Award, wydany w Polsce w 2003 pod tytułem “Dzika wdzięczność”), “The Night Parade” (1989), “Earthly Measures” (1994), “On Love” (1998), “Lay Back the Darkness” (2003), “Special Orders” (2008).

Autor pięciu książek, w tym bestsellerowego eseju o poezji “How to Read a Poem and Fall in Love with Poetry” (1999) oraz “Poet’s Choice” (2006). Wydawca serii “The Writer’s World” (Trinity University Press), zbioru poezji Theodora Roethke “Selected Poems” (2005), współwydawca “The Making of a Sonnet: A Norton Anthology” (2008). Publikuje regularnie w „The American Poetry Review”, „The New York Times Book Review” i „The New York Review of Books”.

Przez 17 lat wykładał Creative Writing na University of Houston. Od 2003 roku przewodniczy nowojorskiej Fundacji Johna Simona Guggenheima.

 

Michael Krüger

Michael Krüger (ur. 1943) – niemiecki poeta, prozaik, tłumacz, krytyk literacki i wydawca

Absolwent filozofii na Freie Universität w Berlinie. Podczas studiów rozpoczął pracę w wydawnictwie Herbig Verlag Berlin. Od 1968 roku związany, przez ponad cztery dekady, z Carl Hanser Verlag, gdzie w latach 1985–2013 pełnił funkcję dyrektora naczelnego wydawnictwa.

Debiutował w 1976 roku tomem „Reginapoly”. Jest autorem zbiorów poetyckich, powieści, opowiadań i esejów. W przekładach na język angielski można przeczytać m.in. wybór wierszy „At Night Beneath Trees – Selected Poems” oraz “Das Elfte Gebot – The Eleventh Commandment”, w języku polskim zaś – powieść „Wiolonczelistka” oraz tom wierzy „Pejzaż z drzewem”.

Michael Krüger jest laureatem licznych nagród i wyróżnień, m.in. Nagrody Fundacji Kultury Polskiej, doceniających zarówno rolę, jaką spełnia w przybliżaniu niemieckim czytelnikom współczesnej literatury światowej, jak i cały dorobek literacki.

Od ponad 30 lat jest redaktorem literackiego pisma „Akzente”, ostatnio zaś mianowany Prezesem Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Monachium.

 

Mercedes Monmany

Mercedes Monmany (ur. 1957) – hiszpańska tłumaczka, badaczka literatury, redaktorka, jurorka licznych nagród literackich

Specjalizuje się we współczesnej literaturze europejskiej. Stale współpracuje z madrycką „Revista de Libros”, dodatkiem literackim dziennika „ABC”, „La Vanguardia Dossier”, francuskimi „Cahiers de l’Herne”. Członek redakcji hiszpańskiej edycji GRANTA. Kuratorka wystaw, członkini wielu jury przyznających prestiżowe nagrody literackie.

Jest redaktorką serii eseistycznej i poetyckiej w wydawnictwie Huerga & Fierro oraz dyrektorem kolekcji „Los Papeles de Sefarad” wydawanej przez Centro Sefarad-Israel oraz madryckie wydawnictwo Errata Naturae.

Opublikowała m.in. książki eseistyczne i krytycznoliterackie „Una infancia de escritor”; „Don Quijote en los Cárpatos”, „Por las fronteras de Europa. Narrativa de los siglos XX y XXI”, „Spain’s Great Untranslated. Anthology” oraz „Juan Perucho: De lo maravilloso y lo real”.

W 2017 wydała „Ya sabes que volvere” („Wiesz, że wrócę”), esej poświęcony trzem kobietom, pisarkom Etty Hillesum, Gertrud Kolmar i Irene Nemirovsky, zamordowanym w Auschwitz.

 

Tomasz Różycki

Tomasz Różycki (ur. 1970) – polski poeta, prozaik, tłumacz

Posiada w swoim dorobku siedem tomów wierszy ( ostatnio „Litery” w 2016), poemat epicki „Dwanaście stacji” (2004 – Nagroda Fundacji im. Kościelskich), powieść „Bestiarium” (2012) a także szkic „Tomi. Notatki z miejsca postoju” (2013).

Laureat nagród „Zeszytów Literackich” im. Josifa Brodskiego (2006) i Nagrody „Kamień” (2010), a „Kolonie” w przekładzie Miry Rosenthal na angielski były finalistą Griffin Poetry Prize, Oxford Wiedenfeld Translation Prize i otrzymało Nothern California Book Award w 2014 roku. Książki Różyckiego ukazały się we Francji, Niemczech, Włoszech, Słowacji, Serbii, Hiszpanii, Chinach i w Stanach Zjednoczonych. On sam w 2006 roku opublikował przekład „Rzutu kośćmi” Stephane’a Mallarme, a w 2011 „Wątpewności” Jacquesa Burko.

 

Andrzej Franaszek

Sekretarz jury:
Andrzej Franaszek (ur. 1971) – krytyk literacki, eseista

Redaktor „Tygodnika Powszechnego”, pracownik Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.

Autor książki „Miłosz. Biografia” (Wydawnictwo Znak, 2011), za którą otrzymał m.in. Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, Nagrodę Nike Czytelników „Gazety Wyborczej”, Nagrodę im. Kazimierza Wyki oraz Nagrodę Ministra Kultury i Edukacji Narodowej.

Jest autorem także prac „Ciemne źródło. Esej o cierpieniu w twórczości Zbigniewa Herberta” (nominacja do Nagrody Literackiej Nike w 1999 r., wydanie II: Znak 2008) oraz „Przepustka z piekła. 44 szkice o literaturze i przygodach duszy” (Znak 2010), licznych szkiców, a także scenariuszy filmów dokumentalnych.

W kwietniu 2018 roku Wydawnictwo Znak opublikowało jego dwutomową biografię Zbigniewa Herberta.